Λίγα λόγια για τη δράση...
Η σελίδα www.humanstories.gr μας κάλεσε να γίνουμε συνοδοιπόροι αυτών των σχολείων τα φετινά Χριστούγεννα και να προσφέρουμε με τον τρόπο μας λίγη χαρά στους μικρούς μαθητές στέλνοντας τους μια ζωγραφιά, μια ευχή, κάνοντας τους με αυτό τον τρόπο να νιώσουν πως δεν είναι μόνοι τους. Τα σχολεία αυτά είναι το δημοτικό σχολείο των Αρκιών όπου φοιτά ένας και μόνος μαθητής, το δημοτικό σχολείο της Τελένδου πάλι με έναν μαθητή, το δημοτικό σχολείο του Διαφανίου Καρπάθου που φοιτούν 2 μαθητές και το δημοτικό σχολείο της Θύμαινας όπου φοιτούν 3 μαθητές. Κληθήκαμε, λοιπόν, να γίνουμε μια παρέα, μειώνοντας τις αποστάσεις και φέρνοτας τις γειτονιές της Ελλάδας πιο κοντα...
Η κινητοποίηση ήταν άμεση και ομαδική!
Το χρονικό της δικής μας δράσης…
Αρχικά είπα στα παιδιά της τάξης ότι διάβασα μια είδηση στο ίντερνετ και θα ήθελα να τη μοιραστώ μαζί τους. Τους έδειξα την ανάρτηση και τους εξήγησα τι ακριβώς σημαίνει.
Τα παιδιά έμειναν έκπληκτα, σχεδόν άφωνα στην αρχή, δε μπορούσαν να πιστέψουν ότι υπάρχουν σχολεία με 3, 2 και ιδιαιτέρως με 1 παιδί. «Δηλαδή κυρία μόνο του παίζει;, Μόνο του βγαίνει διάλειμμα;, Μόνο του τρώει;, Όλη μέρα μόνο του; Πώς γίνεται αυτό;», ήταν μερικές από τις πρώτες ερωτήσεις.
Μετά την πρώτη έκπληξη, ακολούθησε η αυθόρμητη έκφραση συναισθημάτων… «Μα αυτό είναι πολύ βαρετό, Τι κρίμα, Είναι πολύ άσχημο».
Αφού εκφράστηκαν ελεύθερα, τους πρότεινα να εντοπίσουμε στο χάρτη της Ελλάδας αυτά τα μικρά σχολεία που βρίσκονται στα μικρά νησάκια μας. Τα εντοπίσαμε και καταλάβαμε πόσο μακριά είναι από εμάς που ζούμε στη Θεσσαλονίκη!
Ακολούθησε ο αρχικός προβληματισμός. «Ποια λύση λέτε να υπάρχει;, Τι μπορεί να γίνει για αυτά τα παιδιά στα μικρά σχολεία της Ελλάδας;». Οι ιδέες που ακούστηκαν ήταν τόσο γλυκές που μόνο παιδικά μυαλουδάκια μπορούν να σκεφτούν. Η πλειοψηφία έδωσε παρόμοιες απαντήσεις, όπως: «Να πάει το ένα παιδάκι στο άλλο σχολείο που έχει ένα παιδάκι πάλι, για να είναι δύο μαζί», «Να πάρουν το πλοίο και να πάνε σε ένα σχολείο όλα μαζί για να είναι περισσότερα», μα υπήρξε και μια απάντηση που ήταν πραγματικά πολύ συγκινητική… «Να πάμε εμείς σε αυτά τα νησιά, να γίνουμε φίλοι με αυτά τα παιδιά και να τα πείσουμε να έρθουν στο δικό μας σχολείο, στη Θεσσαλονίκη!», ολόκληρο σχέδιο δηλαδή…
Σειρά είχε ο δεύτερος και ουσιαστικότερος προβληματισμός. «Τι μπορούμε άραγε να κάνουμε εμείς που είμαστε τόσο μακριά;». Οι απαντήσεις ποικίλες: «Να στείλουμε ζωγραφιές», «Να στείλουμε κάρτες», «Να ταξιδέψουμε στο νησί τους και να παίξουμε μαζί τους!» ήταν κάποιες από τις προτάσεις.
Αμέσως αναλάβαμε δράση! Τα παιδιά χωρίστηκαν σε τέσσερις ομάδες, όσα και τα μικρά σχολεία στα οποία θα στέλναμε το γράμμα μας. Η κάθε ομάδα ανάλαβε να κόψει ένα έλατο και να το διακοσμήσει ώστε να φτιάξει μία κάρτα. Στη συνέχεια γράψανε τις ευχές για τα παιδιά και τα διακόσμησαν με χριστουγεννιάτικα αυτοκόλλητα.
Επιπλέον, κατασκευάσαμε ρόδια από πηλό, ένα για κάθε παιδί των μικρών σχολείων!
Σημαντικοί αρωγοί και υποστηρικτές της δράσης μας ήταν οι γονείς των παιδιών, οι οποίοι με μεγάλη χαρά και συγκίνηση αγκάλιασαν αμέσως την προσπάθειά μας και έτσι συγκεντρώσαμε διάφορα σχολικά είδη για να στείλουμε με όλη μας την αγάπη.
Αφού λοιπόν, ολοκληρώσαμε τις κατασκευές και συλλέξαμε τα δωράκια, γράψαμε ένα γράμμα για το κάθε σχολείο και τα τοποθετήσαμε σε 4 διαφορετικά δέματα.
Το κάθε δέμα κρύβει πέρα από τα χειροπιαστά αντικείμενα και όλη μας την αγάπη, τη σκέψη και τη χαρά για αυτά τα 7 παιδιά των μικρών σχολείων της πατρίδας μας!
Μακάρι να γίνονται τέτοιες δράσεις πιο συχνά, όχι μόνο εν όψει Χριστουγέννων και να ενώνεται η Ελλάδα μας από άκρη σε άκρη!
Θα κλείσω με τα μπράβο και τα ευχαριστώ…
Ένα μεγάλο μπράβο στη σελίδα www.humanstories.gr που ανέδειξε μέσα από αυτό το κάλεσμα τα μικρά σχολεία, μα και ένα ευχαριστώ για την όμορφη πρωτοβουλία που μας ενεργοποίησε συλλογικά.
Ένα μεγάλο μπράβο στα νηπιάκια μου που πρότειναν τόσο όμορφες και συγκινητικές ιδέες και που δημιούργησαν με χαρά τόσο όμορφα πράγματα.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους γονείς που ανταποκρίθηκαν ένθερμα και ουσιαστικά.
Ένα μεγάλο μπράβο σε όλους τους συναδέλφους σε όλα τα σχολεία της Ελλάδας που δραστηριοποιήθηκαν για κάτι τόσο σημαντικό.
Τέλος, χίλια μπράβο στον Μηνά, στη Στέλλα και τη Σταματούλα από το δημοτικό σχολείο Θύμαινας, στον Σάββα από το δημοτικό σχολείο Τελένδου, στον Άγγελο από το δημοτικό σχολείο Αρκιών, στον Μαρίνο και τον Βασίλη από το δημοτικό σχολείο Διαφανίου Καρπάθου καθώς και στους εκπαιδευτικούς τους που δίνουν ζωή σε αυτά τα σχολεία γιατί μόνο χάρη σε αυτούς -μαθητές και εκπαιδευτικούς- εξακολουθούν να υπάρχουν…
Καλή και ευλογημένη χρονιά να έχουμε!
♥Ροδή♥
